چهارشنبه سوری را چهارشنبه سوزی نکنیم..

یار با جوهر عشق آمد و بر قلب نوشتغزل و مثنوی و شعر و رمان شکل گرفتمرده بود این دلِ من، آمد و ناگاه چنانمهرش افتاد به قلبم ضربان شکل گرفتاز همان لحظه که پیوسته به او خیره شدمبه دلم شعلهٔ یک عشقِ نهان شکل گرفتاو درخشان شد و جانان شد و از خندهٔ اوصد هزاران گلِ خوشبویِ جوان شکل گرفتو همین شد که من از دم متحول شدم وزندگی در گذرِ این جریان شکل گرفت✍️ محمّدامین ذبحی چهارشنبه سوری را چهارشنبه سوزی نکنیم.....

کاش در شعر تو من مصرع غمگین بشومکاش در فکر تو بی قافیه تزئین بشومو تو در بی خبری شاعر من باشی و بازمن به احساس تو محتاج تر از این بشومقلمت را بزن ای شاعر من حوصله کنتو شکر داری و بگذار که شیرین بشومهنرت را به سخن آور و من را بنویستا در اشعار تو یکپارچه تحسین بشومو تو باید بشوی مقصد این قافیه ها که من از بودنِ تو زینت و آذین بشومنور چشمان خودت را تو به من خیره کنی،میتوانم که به چشمان تو رنگین بشوم✍️محمّدامین ذبحی چهارشنبه سوری را چهارشنبه سوزی نکنیم.....

تو ای عشق ستم پیشه چنین گویا که اعجازیکه درامواج دلهامان چه بی رحمانه می تازیچه داری این چنین زیبا خوش آهنگ و فریبندهچنان زیبا و زیبنده به خود پیوسته می نازیاسارت میبری دل را تو چون اهریمنی گویاکجاها می بری دل را چنین ویرانه می سازینگاهی حیله گر داری که باید زان هراسان شدخصوصا آن زمان هایی که با دل میکنی بازیتو مکاری بدین صورت سرابی همچو دریاییتو کارت هست اینگونه که عقل از سر براندازی✍️محمّدامین ذبحی  چهارشنبه سوری را چهارشنبه سوزی نکنیم.....